ท่ามกลางความแปรปรวนของดินฟ้าอากาศ สายฝนโปรยปรายพัดยอดไม้ในป่าฝนให้ไหวเอน เริงร่า ราวกับอยู่ในงานเต้นรำ มีเสียงเพลงซึ่งขับกล่อมโดยสายน้ำอันเชี่ยวกราด นกน้อยโบยบินออกจากรังรวงหากินตามวิสัย น่าอิจฉามดปลวกซึ่งย้ายรังขึ้นที่สูงก่อนหน้าฝนจะมาเยือน ฝนที่ตกต่อเนื่องกันหลายวันทำให้หน้าดินบนภูเขาพังทะลาย ต้นไม้ล้มทับบ้านเรือน สัตว์ป่าผลัดหลงจากป่าลงสู่ชายหาด สะพานถนนขาดเป็นบางส่วนเนื่องจากน้ำพัดพา ดูเหมือนจะเป็นชีวิตที่ปกติของเกาะช้างในฤดูฝนนี้
หลังจากเช้าอันวุ่นวายผ่านไปกับงานซ่อมแซมหลังคาบ้านพัก ตัดต้นไม้ที่ขวางทาง นำเก้งที่ผลัดหลงเข้าไปปล่อยในป่าและรับมือกับนักท่องเที่ยวที่อยากสัมผัสธรรมชาติแต่ไม่เกรงอันตรายของสายน้ำ ก็พอจะมีเวลาว่างมานั่งมองความสวยงามของสายฝนอยู่หน้าชานบ้านพัก หวนคิดคำนึงถึงบ้าน(บ้านสำหรับผมมีไว้คิดถึงเท่านั้น)คิดถึงคนที่รักเรา คิดถึงคนที่เรารัก คิดถึงตัวเอง และสุดท้ายคิดถึงพี่ๆ เพื่อนๆ น้องๆ ที่ร่วมทุกข์ร่วมสุขกันมา ทำให้คิดได้ว่าการสร้างความสุขของคนเราไม่เหมือน กัน บางครั้งต้องซื้อมาด้วยราคาแสนแพง บางครั้งแค่นั่งมองสายฝนก็มีความสุขแล้ว มีบางคนกล่าวไว้ว่า ความทุกข์มีพื้นฐานมาจากความกลัว แต่ความกลัวไม่อาจผุดขึ้นได้ขณะมีความรัก ความรักเท่านั้นที่จะเยียวยาหัวใจมนุษย์ได้ การสร้างความสุขแบบเร่งรัด แบบง่ายๆ ก็คือให้มองอะไรแบบง่ายๆเข้าไว้ มองหาอะไรสักอย่างที่เรารักไว้ชื่นชม แล้วก็มองว่าปัญหามันสามารถเกิดขึ้นได้ตลอดเวลา และทุกปัญหาก็มีทางแก้ ความทุกข์และความสุขผ่านมาแล้วก็ผ่านพ้นไป คงเหลือไว้เพียงความทรงจำและประสบการณ์ที่มีค่า…
พลวีร์ บูชาเกียรติ
น้ำตกคลองพลู
อุทยานแห่งชาติหมู่เกาะ ช้าง 2548