กระทิงถูกยิงที่ห้วยขาแข้ง
หลายครั้งที่เข้าทำงานในพื้นที่ป่า ได้มีโอกาสรับรู้ถึงความยิ่งใหญ่และความงดงามของธรรมชาติ และก็มีหลายครั้งที่ได้เป็นประจักษ์พยานต่อความเห็นแก่ตัว ความโหดร้ายที่มนุษย์กระทำต่อธรรมชาติ แต่ในที่สุดแล้วธรรมชาติก็จะตอบแทนมนุษย์อย่างเป็นธรรม ทั้งที่ตั้งปนิธานและบอกกับตัวเองเสมอว่าจะไม่นำอารมณ์และความรู้สึกเข้ามา ใช้ในงาน บางครั้งก็อดที่จะรู้สึกสะเทือนใจไม่ได้และครั้งนี้ก็เช่นกัน
26 กันยายน 2551 พวกเราพร้อมด้วยสัตวแพทย์จากสำนักอนุรักษ์สัตว์ป่าได้เดินทางไปตรวจพื้นที่ และรวบรวมพยานหลักฐานเพิ่มเติมตามที่ได้รับแจ้งจากตำรวจว่ามีชาวบ้าน ถูกกระทิงขวิดเสียชีวิต บริเวณมอกะลา ป่าทางทิศตะวันออกของห้วยขาแข้ง จากรอยเลือดผู้ตาย ร่องรอยตัดไม้ทำคานหามผู้ตาย รอยกระสุนปืน ปลอกกระสุนปืนคาร์บิน และเมื่อผ่าพิสุจน์ซากกระทิงซึ่งเน่ามา 5 วันแล้ว มีบาดแผลถูกยิงที่สะบักขวา(รอยต่อระหว่างคอกับไหล่) สรุปได้ว่าผู้เสียขีวิตและพวกขึ้นไปล่ากระทิงจริงจาก การสืบประวัติพบว่าผู้เสียชีวิตเีคยทำงานร่วมกับพวกเรา่ ตอนหลังถูกให้ออกไปเพราะถูกออกหมายจับในคดียิงกวางเมื่อปี 2547ส่วนสาเหตุการเสียชีวิตนั้นไม่ว่าจะถูกกระทิงขวิดหรือด้วยสาเหตุ ใด ก็นับว่าธรรมชาติได้ตัดสินอย่างเป็นธรรมที่สุดแล้ว อย่างน้อยก็ในสายตาของผม ในไม่ช้าเราก็คงจะได้ตัวผู้อยู่เบื้องหลังใบสั่งเขากระทิง จัดหาเสบียง ปืนและกระสุนปืน มาดำเนินคดีต่อไป ผมหวังและต้องการให้เเป็นเช่นนั้น