คนเฝ้าป่า

คนเฝ้าป่า

คนเฝ้าป่า

 

“ถึงวันนี้ ยังมีเรา ที่เฝ้าป่า

    ใจอ่อนล้า ไปบ้างก็ยังไหว

           รัฐให้เรา เราให้รัฐ ผลัดกันไป

                  แต่ทำผิด วันใด ใครช่วยเอย ….”

                 ผมพบบทกลอนบทนี้หน้าโรงครัวชั่วคราวของหน่วยพิทักษ์ป่าแห่งหนึ่ง ดูจากการเขียนหนังสือแล้วผู้เขียนคงอ่อนภาษาไทย เพราะเขียนผิดหลายคำ แต่นับถือในอารมณ์ของผู้แต่ง ที่สะท้อนชีวิตความเป็นอยู่ของเจ้าหน้าที่พิทักษ์ป่าชั้นผู้น้อย เงินเดือนเพียงไม่กีพันบาท ต้องเลี้ยงดูตัวเองและครอบครัว แต่การเปลี่ยนแปลงก็ดีขึ้น ผู้บริหารของกรมอุทยานแห่งชาติท่านให้ความสำคัญ เพิ่มเงินเดือนจาก 4000 กว่าบาท เป็น 6000 กว่าบาทภายในระยะเวลา 3 ปี มีการสอบบรรจุพนักงานราชการ นับว่าเป็นการเปลี่ยนแปลงที่ดีขึ้น ไม่แน่เงินเดือนของลูกจ้างอาจขยับขึ้นถึง 9000 บาท นับว่ารัฐบาลเห็นความสำคัญของคนเฝ้าป่า และสวัสดิการในรูปแบบต่างๆ ก็จะตามมา เพราะคนเฝ้าป่าได้แสดงให้เห็นถึงความตั้งใจจริงที่จะปกป้องป่าไม้ และสัตว์ป่า ไม่ว่าจะต้องเดินทางไปใช้ชีวิตต่างบ้านต่างเมือง ทั้งยุทธการปราบปรามไม้พยูงที่อีสาน การช่วยเหลือผู้ประสบภัยน้ำท่วม การจับกุมบุกรุกพื้นที่ทำสวนยางที่ทองผาภูมิ การบุกรุป่าที่เชียงดาว อุ้มผาง เขาบรรทัด และอีกหลายๆ พื้นที่ในประเทศไทย

                   วันนี้ป่าถูกบุกรุกไปเป็นสวนยางพารา ปาล์มน้ำมัน  สปก เจ้าหน้าที่พิทักษ์ป่าของเราต้องต่อสู้กับกลไกทำลายป่าทุกรูปแบบ ทั้งอุปสรรคจากพื้นที่ทุรกันดาร ขาดแคลนเสบียง วิทยุติดต่อสื่อสาร อาวุธปืน ความลำบากตากตรำในป่าคงไม่ลำบากเท่าลำบากใจเมื่อเสี่ยงจับกุมแทบเป็นแทบตายกลับถูกผู้มีอิทธิพลหรือข้าราชการไปเข้าข้างคนผิด นี่ยังไม่รวมความลำบากใจที่ต้องต่อสู้กับมโนธรรมที่ต้องจับกุมชาวบ้านที่ยากจน เพราะการยืดหยุ่น อลุ่มอล่วยไม่จับกุมผู้กระทำผิดโดยเฉพาะการบุกรุกพื้นที่ป่า จะเป็นแบบอย่างให้คนอื่นทำตาม เมื่อไรที่ความขัดแย้งเรื่องที่ดินเบาบางลง สังคมไทยก็จะลดความขัดแย้งลงไปได้เยอะ เพราะที่ดินเป็นแหล่งกำเนิดทรัพยากร

                    ถึงแม้จะมีความยากลำบากในการทำงานเพียงใด ท้อแท้เพียงใด คนเฝ้าป่าท้อถอยได้ แต่ก็กลับมาสู้ใหม่ได้ เหนื่อยกาย นอนหลับไปตื่นมาก็มีพลังใหม่ เหนื่อยใจสวดมนต์แผ่เมตตาเท่านี้ใจเราก็สงบ ทำนายได้เลยในอนาคตข้างหน้า เด็กรุ่นใหม่หรือเจอเนอเรชั่น y จะเบื่อหน่ายปัญหาการเมือง การทำสงครามที่ไม่สิ้นสุด แต่จะหันมาสนใจปัญหาสิ่งแวดล้อมและทำงานด้านนี้มากขึ้น เพราะโลกของเรากำลังเปลี่ยนไป สภาวะโลกร้อนทำให้ทุกคนตื่นตัว และเราคงจะได้เพื่อนร่วมอุดมการณ์ เป็นเด็กรุ่นใหม่ที่ยึดมั่นในอุดมการณ์ เปลี่ยนการทำงานที่ใช้เงินวิ่งเต้นเส้นสาย หันมาใช้ความรู้ความสามารถ มาเป็น คนเฝ้าป่า ในยุคต่อไป